เวลาตกลงอะไรกัน หรือเจรจาต่อรอง ผมมักมีนิสัยแบบนี้ถือว่าแปลกไหม

ถ้าผมรู้ว่าอีกฝ่ายเตรียมแผน  แกล้งทำเป็นยอมให้เราแต่จริงๆคือมี  ตัวเลขที่คิดไว้ในใจอยู่แล้ว
ต่อให้ผมจะรู้สึกพอใจกับดีลนั้นแล้ว   ผมก็จะแกล้งทำยังไงก็ได้ให้เขายอมตกลงตัวเลขที่ต่ำกว่าที่คิดไว้ให้ได้

ผมจะรู้สึกพอใจมาก  รู้สึกชนะอีกฝ่าย

หรือแม้กระทั่งการตกลงอะไรก็ตาม  แม้ไม่เกี่ยวกับเรื่องเงิน
ผมต้องอ่านว่าอีกฝ่ายต้องการขนาดไหน  แล้วผมจะพยายามทำให้เขาไมไ่ด้ตามที่ต้องการ  ได้ต่ำกว่าที่เขาตั้งเป้าไว้ผมจะชอบมากรู้สึกชนะอีกฝ่าย

ถ้าผมรู้เพิ่มอีกว่าอีกฝ่ายแกล้งยอม  แต่จริงๆมีแผนอยู่ในใจอยู่แล้ว  ผมก็ไม่ยอมจบจนกว่าอีกฝ่ายจะไม่เป็นไปตามแผน
ผมถึงจะยอมจบ

คือบางครั้งผมก็มีจุดที่ผมพอใจอยู่แล้ว   แต่ผมมีนิสัยว่าต้องทำให้อีกฝ่ายรู้สึกไม่ได่ดั่งใจ  พลาด  ไม่เป็นไปตามแผน  
ผมจะรู้สึกฟินด์ชนะพอใจสูงสุดมากๆ  ทั้งๆที่ยอมหยุดWin/Winกับอีกฝ่ายก็ทำได้แต่ผมเลือกไม่หยุดเอง

แนวคิดแบบนี้แปลกไหมครับ